Maatwerk

Van alle mensen die we ontmoeten in en rond ons dorp reageert iedereen op zijn eigen manier op wat wij te vertellen hebben.

Zo hebben we de naam oom Jongjut al eens laten vallen. Hij heeft me naar veel van zijn vrienden gebracht en neemt me naar veel omliggende dorpen. Met welk motief is me nog niet duidelijk en de laatste keer dat ik bij oom Jongjut Bijbelstudie deed ging hij halverwege douchen, tja hoe interpreteer je dat? Op de volgende afspraak verscheen hij ook niet, is dit een Thaise hint. Afgelopen week bad ik tijdens mijn stille tijd om wijsheid: “wat moet ik met hem?” Toen ik na het bidden naar buiten liep zat hij op zijn brommer voor ons huis. Dat is dus duidelijk, veel tijd met hem doorbrengen en God de rest laten doen!

Een heel ander verhaal is opa Maat. Twee maanden geleden kwam ik hem tegen in een dorp. Met een groepje van 6 mensen zaten ze te kletsen en ze vroegen ons erbij. Toen het verhaal op Jezus kwam dropen 5 mensen één voor één af, maar opa Maat bleef zitten en vuurde de ene na de andere vraag op ons af. Na 45 minuten stelde ik voor om hem eens op te zoeken om verder te praten. Zo kom ik nu elke week bij opa Maat thuis. Midden in de rijst velden praten we over de ratten die een deel van de rijst vernielen, de rivier die over een maand gaat overstromen. Maar het grootste gedeelte van de tijd hebben we het over God. Opa Maat slurpt alle verhalen naar binnen, worstelt zich door alle moeilijk vragen (Wel een zware straf voor Adam en Eva na het eten van slechts een stukje fruit!) En kijkt elke keer weer uit na de volgende week. Afgelopen week sloot hij af met: “ik weet dat God de aarde schiep, waarom het nu zo een rotzooi is en een beetje over Abram – volgende keer wil ik nog meer over Abram horen.”