Met z’n allen…

De hele tijd in je eentje op pad is ook maar wat, daarom hebben we het afgelopen week eens anders aangepakt. Gewapend met flyers en Daniel zijn we naar een muubaan (dorpje) gegaan waar we ons nog niet hadden laten zien.

Mensen vonden het heel leuk om ons als familie te zien. Een van de reacties die we een paar keer hoorden: “he, normaal zie je alleen maar buitenlanders met een Thaise vrouw, maar jullie zijn met de hele familie gekomen”.
Op het eerste gezicht lijkt het een reactie van niets, maar ik ga ervan uit dat dit de context is waarin de meeste Thaise mensen mij plaatsen als ik alleen aan het evangeliseren ben. En tja, de plek waar de meeste buitenlanders deze vrouwen ontmoeten is nu niet echt de plaats waar ik graag mee geassocieerd wordt.

Tijdens het rondwandelen hebben we heel wat flyers uitgedeeld, maar meestal werd er niet verder gevraagd. Tot we bij een paddenstoelensporeninpakwerkplaats aankwamen. Leuk om een praatje te maken, te vragen wat ze aan het doen waren. Daarna vroegen ze wat wij kwamen doen en na een korte uitleg van onze kant zei de opzichter: “nou, vertel verder.” Daar sta je dan met een mond vol tanden midden in een groep van 15 paddenstoelensporeninpakkers… Ik heb m’n best gedaan hoor, maar de volgende keer nemen we toch wat illustraties mee, vertelt wat makkelijker als je Thai nog niet 100% is.

Jullie hoeven trouwens niet bang te zijn dat Daniel zich ongemakkelijk voelt in deze positie. Zolang er speelgoedauto’s of iets anders dat ‘broem, broem’ zegt in de buurt zijn is hij allang tevreden.