Schakels

‘Herken je me nog?’ Bruine ogen kijken me afwachtend aan. Niet al te groot (echt, ook voor een Thai), lang zwart haar. Ik herken iets, maar kan geen plaats, tijd en relatie bedenken. Gelukkig word ik niet al te lang voor het blok gezet. Djoem woonde en werkte een straat verderop als schoonheidsspecialiste. Ze had ons eens opgezocht bij ons thuis, 5 jaar geleden.
Djoem is een gezellige babbelaar en al gauw hoor ik dat ze een poos in Frankrijk heeft gewoond en nu weer een winkeltje heeft geopend in Manchakhirie.
En een paar maanden geleden tot geloof is gekomen!

Afgelopen zondag kwam ze naar de kerk. Ze vertelde dat ze voor het eerst iets over de Here God hoorde, die ene keer bij ons thuis. Daarna was ze twee keer in Frankrijk aangesproken door een christen. Haar interesse was gewekt. Eenmaal terug in Thailand nodigde een vriendin in de grote stad haar uit om naar de kerk te komen en kwam ze tot geloof. Nu woont ze weer in de kleinere stad Manchakhirie.
God laat niet los, het werk dat Hij begonnen is. Altijd aan het werk, soms zichtbaar voor ons.