Stromen
Moeder Naang gaat regelmatig kijken bij haar rijstveld. Het heeft niet genoeg geregend voor de groeiende rijstaren. Vandaag gaat ze naar het veld om te kijken of ze water moet pompen uit haar vijver om de rijstvelden te voorzien van het nodige vocht.
Terwijl moeder Naang richting haar vijver loopt, ziet ze een onbekende waterslang in haar vijver hangen. Ziet ze het nu goed? Is iemand anders het kostbare water uit haar vijver aan het pompen?
Dichterbij ziet ze inderdaad de buurman ijverig op zijn rijstveld bezig – ondertussen staat zijn pomp water uit haar vijver te pompen.
Moeder Naang voelt boosheid in zich opkomen: ‘Wel alle…hoe durft hij!’ Harde woorden liggen al op het puntje van haar tong. Maar dan realiseert ze zich dat ze een kind van God is. God zal voor haar zorgen.
Ze ziet dat er nog genoeg water over is. Ze knikt en glimlacht naar de buurman. Daarna begint ze de pomp te installeren. Algauw is ook haar rijstveld voorzien van water. God geeft water. God is het levende water in ons – stromen van levend water zullen uit zijn binnenste vloeien…(Johannes 7:38).
Mooi,
Dit is ook meestal onze eerste reactie op zo iets, maar we moeten samen delen. Zoals het kinderliedje zegt: Kijk eens om je heen , kijk eens om je heen , geef elkaar een hand , je bent niet alleen, want wij moeten samen delen, samen zingen , samen spelen……