Een bos vol hangmatten

‘Het lijken er wel meer dan vorige keer…’ zeg ik hardop in de auto. We rijden langs een klein bos met daarin hangmatten. Het is naast de parkeerplaats waar de schoolbusjes en pick-ups staan te wachten. Aan de andere kant van de weg staan twee scholen. ‘Echt handig en relaxed om daar die hangmatten op te hangen om te wachten tot de scholieren uit zijn’, zeg ik nog…
Sijmen schudt zijn hoofd: ‘We reden hier pas langs tijdens het racefietsen. Eén van de mannen vertelde dat die hangmatten er niet hangen voor de bestuurders. De hangmatten hangen er voor de hangmatten geest.’

Ik ben even beduusd. Als we er op de terugweg weer langsrijden, valt mijn oog op het bordje dat erbij staat: ‘Plek voor de hangmattengeest’.
In dit naburige dorp blijken 3 plekken te zijn waar geesten om hulp gevraagd kan worden. Op deze plek wordt de geest gevraagd om goedgunstigheid en slechte daden te niet te doen. Het geven van Isaan eten en een hangmat, waarin hij kan ontspannen, is daarbij een extra impuls voor de geest om dat te overwegen. Vaak denken we dat dit soort plekken al jaren bestaan en dat een overlevering van vele jaren het geloof en vertrouwen in deze geesten aanspoort. Al googelend komen we erachter dat de hangmatten pas sinds twee jaar worden opgehangen.

’s Avonds lig ik toch een beetje anders in onze hangmat. Ik vraag God om inzicht en moet dan denken aan Jezus’ woorden: ‘Ik geef jullie vrede’. En ik blijf bidden dat God ogen opent voor Zijn vrede én wij trouw blijven in dit voorleven en vertellen aan de mensen om ons heen.