Evangelisatiepost
Zo af en toe verschijnt er op mijn telefoonscherm ‘Phi X’ – zuster X. Toen ik haar net leerde kennen, dacht ik dat ze X heette. Bij naderde kennismaking bleek haar naam Eek.
Zo’n 5 jaar geleden kwamen we op straat haar schoonmoeder tegen. Toen we vertelden dat we probeerden een gemeente te starten in Manchakhirie was ze enthousiast. Zij bleek nog niet zo lang christen te zijn, samen met haar zoon en schoondochter, zuster Eek.
We deden met elkaar Bijbelstudie en ze kwamen naar de kerkdiensten. We zagen potentieel in leiderschap bij de man en waren blij met de ontmoeting van deze mensen. Ze konden helaas niet overweg met een ander gezin en in een hele kleine gemeente vonden ze dat lastig. Zo vertrokken ze tot onze spijt na een jaar uit de gemeente; gelukkig heeft deze familie een auto en kerken ze nu 25 kilometer verderop.
Maar ze blijven de gemeente in Manchakhirie steunen. Zuster Eek belt af en toe wanneer ze iemand ontmoet die interesse toont in het evangelie. Zuster Eek en haar man hebben een kleine supermarkt aan huis, naast het ziekenhuis. Dagelijks komen er patiënten of bezoekers in hun winkeltje en als het even kan vertellen ze over de Here Jezus. En dan worden de mensen doorverwezen naar de kerk in Manchakhirie of krijg ik een telefoontje of we als gemeente de mensen kunnen opzoeken.
Zuster Eek vertelde ook over een gezin in een naburig dorp. Al jaren christen. Ze waren tot geloof gekomen in de grote stad en voelden zich geroepen om daar lid te blijven. Ze kregen sinds een poosje een lift van zuster Eek en haar man en konden weer naar de kerk. Zuster Eek had al eens aangegeven dat ze zich bij de gemeente in Manchakhirie kunnen aansluiten: hier kunnen ze zelf naartoe gaan en de gemeente kan voor hen zorgen. Tot nu toe was daar nog geen interesse voor. Tot afgelopen zondag – het bewuste echtpaar stond voor de kerk en ze onderzoeken of dit een optie voor hen is.
Gods wegen zijn ondoorgrondelijk. Niet alles gaat zoals wij bedenken, maar ik dankte God afgelopen week voor zuster Eek en haar man en hun evangelisatiepost in Manchakhirie.
Altijd weer leuk jullie belevenissen te lezen.
En inderdaad: Gods wegen zijn ondoorgrondelijk.
En bij zuster Eek en haar man moest ik gelijk denken: geestelijk en lichamelijk voedsel.
Gods Zegen voor jullie en jullie werk.