Tijd
Oeps. Dit was niet gepland. Het was zondagmorgen en ik was achter een kudde koeien beland. Ik reed in de auto op weg naar gemeenteleden om hen op te halen voor de kerkdienst. De weggetjes tussen de dorpen zijn smal. Ik zag geen kans om links of rechts langs de kudde te rijden. Of nou ja, dat kan natuurlijk altijd, maar met het risico om in het rijstveld te belanden, bleef ik er maar, trommelend op mijn stuur, achter.
En terwijl ik zo zat te wachten, bedacht ik me wat me nu nog meer zou kunnen overkomen, waardoor ik ergens te laat kom. En zo dacht ik aan die keer dat we met de auto in de modder vastzaten. Of die keer dat we de buurman hielpen, omdat zijn auto vast zat in de modder. Die keer dat we een hond aanreden – loslopende honden horen bij het straatbeeld. Die keer dat het zo hard regende, dat stapvoets rijden de enige oplossing was om veilig vooruit te komen. Of die keer dat er bezoek langs kwam, net op het punt dat wij de deur uit wilden gaan voor een afspraak…
Maar, zo dacht ik verder, bestaat er wel te laat komen in een land waar tijd een andere lading heeft? Toen we voor het eerst naar Thailand kwamen, werden we getipt dat tijd een rekbaar begrip is. Een afspraak om 10.00 uur zou zomaar later kunnen beginnen. En inderdaad merkten we dat we begintijden van afspraken wat ruimer moesten nemen. Maar tegelijkertijd ontdekten we dat begintijden van sommige afspraken juist wel stipt genomen moesten worden. En dan is er ook nog eens het individu – de één houdt tijd meer in de gaten dan de ander. Dat gaat over culturele grenzen heen.
En dat bleek ook wel, toen we met kerst een cadeautje kregen van een gemeentelid. Het was eigenlijk een vrij gewoon kerstcadeautje; een klok – bij veel gelegenheden waar een prijs te winnen valt, is wel een klok of wekker als presentje en dit wordt ook regelmatig als cadeautje weggegeven. Maar in dit geval, deed het kaartje eraan ons hardop lachen: ‘nu kun je op tijd komen!‘ De boodschap was duidelijk. In ieder geval voor ons, want dit attente gemeentelid kwam de volgende dag te laat in de kerk: waren het de koeien of de modder….?
Zo, even de tijd genomen om te reageren: “leuk verhaal”!