Thailand in zicht

Afgelopen week stond voor ons weer in het teken van Thailand. Eigenlijk staat dit hele jaar in Engeland in het teken daarvan natuurlijk! Maar om maar even af te dwalen…bijbelschool is vooral zelf groeien in onze relatie met God.  Alle kennis die we leren, moeten we eerst zelf begrijpen en toepassen (voor zover in ons vermogen ligt), voordat we ’t een ander kunnen aanreiken…

Maar goed, Thailand. Vorig weekend zijn we naar een OMF UK Conferentie geweest. Een groot deel van de dagen ging over Thailand met als thema: Op de rand van een doorbraak?! De directeur van OMF Thailand en zijn vrouw spraken tijdens de conferentie en afgelopen week op Redcliffe.

Vergeleken met 20 jaar geleden, hebben Thaise mensen interesse in het evangelie. Als je nu vraagt aan mensen of ze over Jezus hebben gehoord of willen horen, is er vaak een positieve reactie. Twintig jaar geleden waren mensen niet geinteresseerd: jij, wat jij gelooft, ik, wat ik geloof – alle religies zijn goed. Door de politieke onrust, een oude koning (wat gebeurt er als hij dood gaat?), verkeerde voorbeelden van monniken en een zoekende, verlangende geest naar waarheid, die van God komt, gaan mensen op zoek.

In het Noordoosten van Thailand, waar wij heen hopen te gaan, zijn ook veel openingen. In winkels worden zendelingen aangesproken, christenen die in Bangkok tot geloof zijn gekomen, gaan terug naar hun dorp in het Noodoosten en nodigen zendelingen uit om over het evangelie te vertellen aan hun familie en Thaise christenen krijgen meer en meer visie om hun landgenoten te vertellen over Jezus. Ook in Centraal Thailand zijn Thaise christenen enthousiast om dochterkerken te planten, want ook zij zien de openingen. Dit is ook iets nieuws in Thailand, 10 jaar geleden dachten Thaise kerken niet verder dan hun eigen muren. Zo tussen de schoolbanken door, was ´t goed om weer over de praktijk te horen. Het heeft ons weer bemoedigd om te blijven bidden voor de Thaise mensen en ons hiervoor in te zetten. Jullie ook?