Bang

‘Vertel nog eens, wat zou ik volgens jouw geloof moeten doen?’ Een buurvrouw kwam naar de enige christen, onze broeder Pon, in het dorp. Ze was wanhopig en bang.

Een week geleden was haar kleindochter op haar hoofd gevallen en al 7 dagen buiten bewustzijn. Pon was verbaasd. Deze vrouw was één keer bij een bijbelstudie geweest, maar had er daarna niet meer over gesproken. Maar vandaag wilde ze meer weten. Pon vertelde haar over God, Zijn kracht om te genezen en hoe ze kan bidden. Pon begon ook te bidden voor deze buurvrouw en haar kleindochter.
Twee dagen later kwam de buurvrouw terug om te vertellen dat haar dochter weer bij bewust zijn was! De vrouw jubelde over wat God voor haar familie had gedaan. God nam haar angst weg.

God neemt onze angsten ook weg. Op verlof komen is heerlijk, maar tegelijkertijd ook wel eng. Het is heerlijk, want we zijn weer even bij familie, bekenden, onze thuisgemeente. Maar het is ook wel eng, want we zijn niet bij het werk. Zal de gemeente het al zonder ons kunnen? Vanuit een menselijk oogpunt is onze angst begrijpelijk. Maar we hoeven niet bang te zijn, want Gods aanwezigheid is niet van ons afhankelijk. Het bovenstaande verhaal getuigt daarvan. Wij kunnen aanwezig zijn voor een tijdje, maar de lokale gelovigen kunnen en zullen Gods aanwezigheid dagelijks reflecteren. Nu en in de toekomst.