Integratie deel 2

De vorige weblogpost liet een foto zien van Daniel met een zwarte badmuts. Of mijn interpretatie klopt, weet ik niet, maar dat hij zich als blanke buitenlander beweegt tussen
Aziatische vriendjes begint langzaam door te dringen.

‘Ik wil zwart haar’ was één van zijn gebedsverzoeken afgelopen week. Dat heb ik ook weleens gewild, maar toen was ik 16 en niet 4….Zijn verzoek verbaasde mij een beetje, want we hebben net een conferentie achter de rug, waar hij met veel plezier rondrende en speelde met voornamelijk blanke kinderen. Maar na één dag op school was hij in de ban van zwart haar. Ik herinnerde me opeens weer een gesprekje met Daniel waarin hij zei dat de juf hem zo goed vond opruimen: ‘omdat je een buitenlander bent’. Zijn vriendje op school had hem daarna ‘buitenlander, buitenlander’ genoemd. Of Daniel dat erg vond? Hij vond het niet erg. Hij had ‘buitenlander, buitenlander’ teruggeroepen. En daarna hadden ze samen hard gelachen.
Maar ja, dat hij opvalt, begon hem zelf waarschijnlijk ook op te vallen.
Nu vind ik het wel mooi dat Daniel niet negatief naar zwart haar kijkt, maar als een beschermende moederkip heb ik er maar eens met de juf over gepraat: ‘Daniel wil graag zwart haar. Wordt er vaak onderscheid gemaakt tussen Daniel en de andere kinderen in de klas, ook al is het positief bedoeld?’ De juf zou er wel een gesprekje over aanknopen, zei ze.
’s Middags kwam Daniel verbaasd lachend thuis: ‘Alle kinderen in de klas willen blank haar, net als ik!’ De juf had verteld dat Daniel mooi haar had en andere kinderen hadden daarmee ingestemd. Dat is voor nu voldoende: ‘ik wil wel dit haar…’ Gelukkig, want God heeft die multiculturele kleuren zo mooi gemaakt!

Geschreven door Annelies