De monnik die vader werd

‘Maar wat doet hij dan als zijn zoon geboren wordt?’ vraag ik. ‘Misschien is hij dan nog in de tempel, maar mijn moeder heeft hem verzekerd dat we voor zijn vriendin zullen zorgen’. De afgelopen week hebben we weer een bijzonder stukje cultuur meegekregen.

Het is de tijd van het jaar waarin veel jonge mannen voor een bepaalde tijd monnik worden in de tempel. Deze goede daad is een manier om hun moeder te bedanken voor de opvoeding en wordt de moeder ook aangerekend als goede daad in haar leven.
Zo vroeg de moeder van een vriendin of één van haar zonen de tempel in wilde. Haar jongste zoon wilde wel. Zijn moeder wilde graag dat hij naar een tempel in het bos zou gaan: niet veel voorzieningen. Hij zou daar leren dat het leven niet altijd gemakkelijk is en hoe moeilijker de tijd in de tempel hoe groter het offer, hoe groter de goede daad.
En toen kwam mijn vraag, want zijn vriendin (moderne generatie Thai) stond op het punt om te bevallen. ‘Bel je hem dan op?’ (mobieltjes mogen in de tempel). Het antwoord bleef wat vaag, maar de kans was groot dat hij de bevalling van zijn zoon zou missen. Zijn moeder had beloofd dat ze voor zijn vriendin zou zorgen tijdens de bevalling als hij nog in de tempel zou zijn.
En zo gebeurde het. De zoon zou nog drie dagen in de tempel verblijven, toen zijn zoon geboren werd. Zijn moeder was bij zijn vriendin tijdens de bevalling.
De zoon kwam uit de tempel en thuisgekomen, is hij als een speer naar zijn vriendin en pasgeboren zoon gegaan. Hij kon zijn ogen niet van zijn zoon afhouden.