Ik heb ‘em een jens verkocht
Afgelopen week ‘gewoonweg het verhaal’ maar eens in praktijk proberen te brengen. Omdat het verloren schaap aan de beurt was dacht ik dit wel aan te kunnen. Daarnaast is het een kort en bekend verhaal dat de meeste mensen wel na moeten kunnen vertellen.
Na het verhaal twee keer verteld te hebben is Puy aan de beurt. Tijdens het vertellen van het verhaal doorleeft ze wat er gebeurt. Het zijn geen dode bijbelteksten, maar een ware voorstelling. Ze ziet de tollenaars en zondaars dichtbij Jezus komen, ze hoort de Schriftgeleerden en farizeeën mopperen. Ze ziet hoe Jezus het verhaal van het verloren schaap aan dit diverse gezelschap vertelt.
Puy zit nu helemaal in het verhaal en ontdekt bijna vanzelf welke schatten er in zo’n kort verhaal verborgen zijn. Haar grootste schat is de manier waarop de herder het schaap oppakt, op zijn schouders legt en vreugdevol naar huis loopt. “toen ik een kalf een paar uur kwijt was, leverde dat een boze dorpsgenoot op die kwam vertellen dat de helft van zijn groentetuin opnieuw gepoot kon worden. Nadat ik het kalf, na uren in de hitte zoeken, eindelijk ergens tussen het rietsuiker vond, gaf ik ‘em een jens met een stok, hup naar huis jij! Stel je voor dat Jezus …”, zei ze.
Wat heeft Jezus dan toch een liefdevol geduld met ons, maar wat mooi dat Pay het Verhaal zo betrekt op iets wat ze zelf heeft meegemaakt en dat onze reactie zo anders is dan die van Jezus.