De jongen en zijn kind
‘Bang voor wát?’ Ik kijk vragend in de donkere ogen van de 12-jarige buurjongen tijdens de zondagsschool. Hij komt elke week naar de kerk samen met zijn jongere broer en zusje. Vandaag keek het zusje wat bezorgd, maar wilde niet vertellen wat er aan de hand was. Haar oudere broer dacht dat het kwam door de koe-maan-thong. Iets wat ik nog niet eerder gehoord had.
De buurjongen herhaalde het woord. Ik tastte nog steeds in het duister. ‘Ik heb er nog nooit van gehoord, wat is het?’ De jongen vertelde dat het een kind is dat zijn vader van de tempel mee naar huis had genomen. Dit kon ik bijna niet geloven, aangezien deze jongen uit een arm gezin komt met nog 5 andere broers en zussen. Het gezin kan net aan rondkomen. Een extra mond om te vullen, zou teveel zijn. Ik begon nieuwsgierig te worden. ‘Mijn vader nam trouwens twee kinderen mee van de tempel, maar ze zijn wel allebei al overleden’ O help, dacht ik, terwijl de rillingen over mijn rug begonnen te lopen.
Ik stelde meer vragen. Wat ik van hem begreep was dat deze kinderen te vroeg waren geboren, overleden waren en naar de tempel waren gebracht. Mensen nemen deze kinderen mee naar huis om voor te zorgen, wat hen voorspoed geeft in het leven.
Ik begon te begrijpen waarom zijn zusje bezorgd keek. Een dood kind in ons huis zou mij in ieder geval ernstig bezighouden. De jongen beloofde om één van de kinderen te komen laten zien. O help, o help, dacht ik.
De jongen hield zich aan zijn afspraak en kwam langs met zijn schooltas. ‘Zit de baby in die tas?’ vroeg ik. Ja, de baby zat daarin. Mijn hart klopte in mijn keel. Opgelucht haalde ik adem toen de jongen een pop uit zijn tas haalde. Dit was het ene kind, het andere kind was nog thuis.
De jongen legde uit dat de geest van het overleden kind in deze pop zit. De geest helpt hem om goed op school te presteren. Hij praat zelfs met de geest en de geest had hem ook verteld dat ze God kent. Wauw, dit was iets waar ik nog niet eerder mee geconfronteerd was.
Onze taalhelper vertelde later dat mensen deze specifieke pop kopen en naar de tempel brengen. Een monnik brengt dan de geest van een overleden baby of een geaborteerde baby in de pop. De eigenaar van de pop neemt de pop mee naar huis om voor te zorgen, zodat de geest voorspoed kan geven. Voor sommige mensen een serieuze zaak.
Wederom heb ik iets nieuws geleerd van de Thaise cultuur. Nogmaals zie ik een kijk op de wereld die totaal verschillend is dan mijn kijk op de wereld. Weer zie ik een verlangen naar hulp van buitenaf. En wederom bid ik tot God om Zijn aanwezigheid.
Wat een bizar voorval. En wat een opmerkelijke cultuur. Hopelijk blijven de jongens en hun zusje naar de kerk komen, zodat ze zullen leren dat ze niet bang hoeven te zijn als ze Jezus kennen en als hun herder. Veel zegen!
Hoi, gisteren terug gekomen van vakantie, we hebben het heerlijk gehad.
Even kijken of er een berichtje is op oversea, krijg je een wel heel griezelig verhaal te lezen, hoe verzinnen ze het!!! Onbegrijpelijk!