Turbulentie
Alhoewel het leven hier sowieso onvoorspelbaar is, heb je soms van die weken waarin je heen en weer geslingerd wordt tussen hoogte- en dieptepunten. Zo’n turbulente week hebben we achter de rug.
Afgelopen maandag werden we opgeschrikt door het bericht dat onze achterbuurman zichzelf om het leven had gebracht. 45 jaar. Een vrouw en twee studerende kinderen achterlatend. Zo triest dat iemand op deze manier, zonder mensen om zich heen en zonder God overlijdt. Wat ging er eigenlijk in zijn hoofd om?
Opvallend vinden we hoe de buren elkaar steunen en zijn schoonmoeder in de tempel continue werd vergezeld door een tiental familieleden en buren. Er zijn, staat hoog in het vaandel.
Opvallend vinden we ook het enorme bijgeloof. De buurman kon niet opgebaard thuis liggen, omdat men bang was dat zijn geest terug zou keren naar het huis. Het hele huis is schoongemaakt en meubels verhuisd, zodat het niet zijn huis lijkt, ook om zijn geest om de tuin te leiden. En over de tuin gesproken: alle bomen in de tuin zijn omgehakt, zodat zijn geest niet de rust kan komen verstoren. Morgenochtend (zondag) komen er monniken thuis om te chanten, zodat het huis beschermd wordt tegen de geest van de buurman.
Of wij ook bang zijn voor geesten, wordt ons regelmatig gevraagd. Nee, want God is een goede God en staat boven de geesten van deze wereld (verkorte versie). Dat Thaise mensen veel glimlachen en hun emoties kunnen bedwingen is over het algemeen waar, maar na deze trieste gebeurtenis en de crematie valt het ons op dat verdriet, angst en vertwijfeling wel zichtbaar was en is.
Het hoogtepunt afgelopen week begon met eenzelfde soort dieptepunt. Sang, een metaalbewerker, repareerde ons hek vijf maanden geleden en klampte zich vast aan zijn laatste strohalm: God. Toch pleegde ook hij drie dagen na zijn eerste kennismaking met God ook zelfmoord. Deze poging mislukte en de tijd dat hij in het ziekenhuis lag, ontmoette hij God. Sijmen bezocht hem in het ziekenhuis en na het bidden, had Sang altijd het idee dat er iemand bij hem was. De afgelopen periode leek zijn interesse een beetje weg. Afgelopen week had hij tijd heeft hij twee dvd’s gekeken over het leven van de Here Jezus en chronologisch bijbelonderwijs. Hij kon niet meer om God heen en zag God in verschillende praktische zaken van zijn dagelijkse leven en gaf aan graag gedoopt te worden. Prijs de Heer!
Wat heftig allemaal! Wat een wonder, dat het gebed zo’n kracht heeft en geeft!
Aan Hem zij de eer en glorie,
Groetjes en veel liefs.