Baan Moentoen

Vorige week stond Baan Moentoen op het programm, een dorpje 2 km bij ons vandaan. Voorafgaand bezochten we het dorpshoofd om toestemming en hulp te vragen.

Toestemming om activiteiten te organiseren en hulp bij het selecteren van dorpsbewoners die in aanmerking kwamen voor een bril. Over een veelzijdig beroep gesproken; afgelopen week waren we af en toe ook nog eens opticien.

Drie dagen achter elkaar bezochten we Moentoen vanaf een uur of twee in de middag. We gebruikten de eerste paar uur om mensen uit te nodigen voor de kinderclub en het uitdelen van evangelisatie-literatuur. Vervolgens begaven we ons naar het dorpshuis, een weg met een dak erboven. Normaal gewoon toegankelijk voor auto’s, maar in het geval van een activiteit, moet iedereen gewoon even omrijden. Daar kwamen alle dagen een hele hups kinderen zingen, dansen, luisteren en knutselen. Vooral de eerste dag was druk bezocht door ouderen, op een gegeven moment hebben we toen maar besloten om de 60 opa’s, oma’s en andere aanverwanten mee te laten zingen met Isaanse liederen, heel gezellig.

Na de ‘kinder’club was het tijd voor het uitdelen van brillen. De mensen die zich hadden opgegeven bij het dorpshoofd kwamen één voor één bij de brillenbak waar we ons best deden de goede sterkte uit te kiezen. Heerlijk om zoveel mensen, die al een lange tijd niet meer konden lezen, met een grote glimlach te zien en het Thaise alfabet nog steeds onder controle blijken te hebben.

De komende weken zullen we hier nog zeker terug komen in de hoop mensen te vinden die niet alleen de bril interessant vonden.