Kleine reünie
De avond van onze laatste overnachting van de vakantie in Bangkok hadden we een leuke ontmoeting. Bijna een jaar geleden hadden we een Thais studententeam over de vloer, die ons hielp met evangeliseren. Waay was de leider van dit studententeam en sindsdien hebben we af en toe via de mail en facebook contact.
Vorig jaar werkte ze op een universiteit in Chiang Mai (noorden van Thailand), maar nu volgt ze een trainingsprogramma en werkt ze onder studenten op één van de bekendste universiteiten van Bangkok. We konden het goed met haar vinden en doordat we nog steeds contact met haar hebben, hebben we de gok gewaagd om haar op te zoeken. Voor Daniel een feest, want we spraken af in hartje Bangkok; vooral goed bereikbaar met de skytrain. Helaas, had ik door de telefoon niet goed begrepen dat ze, samen met collega’s en studenten, middenin een vastenperiode zat. Wij probeerden dus niet al te enthousiast te doen over het heerlijke eten dat we aten.
Maar het was vooral een gezellig en mooi uurtje. Het is fijn om met een Thaise christen over het zendingswerk in Thailand te praten en daarover uit te wisselen. Zij werkt heel direct; het evangelie uitleggen en daarna uitnodigen voor de bijbelstudiegroepen die ze geven….geen gebak (als werkwoord dan), engelse les of sport….en hoewel het direct is, is ze niet opdringerig. Zij vertelde dat afgelopen jaar meer studenten tot geloof kwamen dan voorheen: dat geeft hoop voor de toekomst!
Ze onderhoudt ook nog contact met Saai (één van de christenen bij ons in het district, die nu bij haar zus op de universiteit woont) en één van de vrouwen waar zij vorig jaar overnacht had, Phi Sa-aad. Mede door de sms-jes die zij stuurt, kwam Phi Sa-aad ons pas opzoeken en uitleg vragen over de bijbeltekst die Waay haar stuurde. Een zegen voor ons om Waay weer te ontmoetten en te zien hoe zij met God wandelt.
Lieve allemaal,
Fijn dat het goed gaat met jullie en super leuk om jullie verhalen te lezen.
En wat wordt Daniel al wijs, echt een grote broer.
Bijzonder he hoe de contacten en de ontmoetingen kunnen zijn! Dat geeft inderdaad hoop voor de toekomst.
Groeten van Bertus en Sara